Το Κοράνι πιστεύεται από τους Μουσουλμάνους ότι δεν είναι απλώς θεϊκά εμπνευσμένο, αλλά η κυριολεκτική λέξη του Θεού.
Ο Μωάμεθ δεν το έγραψε καθώς δεν ήξερε πώς να γράψει. Σύμφωνα με την παράδοση, αρκετοί από τους συντρόφους του Μωάμεθ χρησίμευαν ως γραμματείς, καταγράφοντας τις αποκαλύψεις. Λίγο μετά το θάνατο του προφήτη, το Κοράνι συντάχθηκε από τους συντρόφους, οι οποίοι είχαν γράψει ή απομνημονεύσει μέρη του.
Ο Caliph Uthman καθιέρωσε μια τυπική έκδοση, γνωστή τώρα ως Uthmanic codex, η οποία θεωρείται γενικά το αρχέτυπο του Κορανίου γνωστό σήμερα. Υπάρχουν, ωστόσο, παραλλαγές αναγνώσεων, με ως επί το πλείστον μικρές διαφορές στην έννοια.
Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι το Κοράνι είναι η τελική αποκάλυψη του Θεού για την ανθρωπότητα, ένα έργο θεϊκής καθοδήγησης που αποκαλύφθηκε στον Μωάμεθ μέσω του αγγέλου Γαβριήλ.
Ο σεβασμός στο γραπτό κείμενο του Κορανίου είναι ένα σημαντικό στοιχείο της θρησκευτικής πίστης από πολλούς μουσουλμάνους και το Κοράνι αντιμετωπίζεται με σεβασμό. Με βάση την παράδοση και την κυριολεκτική ερμηνεία του Κορανίου 56:79 ("κανένας δεν θα αγγίξει παρά εκείνους που είναι καθαροί"), ορισμένοι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι πρέπει να εκτελέσουν τελετουργικό καθαρισμό με νερό (Wudu ή Ghusl) πριν αγγίξουν ένα αντίγραφο του Κορανίου αν και αυτή η άποψη δεν είναι καθολική.
Το Κορανικό περιεχόμενο αφορά βασικές ισλαμικές πεποιθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης του Θεού και της ανάστασης. Αφηγήσεις των πρώτων προφητών, ηθικά και νομικά θέματα, ιστορικά γεγονότα της εποχής του Μωάμεθ, φιλανθρωπία και προσευχή εμφανίζονται επίσης στο Κοράνι. Οι Κορανικοί στίχοι περιέχουν γενικές προτροπές σχετικά με το σωστό και το λάθος και τα ιστορικά γεγονότα σχετίζονται με τα γενικά ηθικά μαθήματα. Οι στίχοι που αφορούν φυσικά φαινόμενα έχουν ερμηνευτεί από τους μουσουλμάνους ως ένδειξη της αυθεντικότητας του κορανικού μηνύματος.